ارتباط بین کیفیت زندگی و حمایت اجتماعی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

زمینه و هدف: بیماری های مزمنی همچون مولتیپل اسکلروزیس از بیماری های غیر قابل درمانی هستند که می توان آن ها را کنترل کرد، اما بیمار همواره در معرض عوامل تنش زای جسمی، روانی و اجتماعی قرار دارد، این مطالعه با هدف تعیین کیفیت زندگی در بیماران مولتیپل اسکلروزیس و بررسی ارتباط آن  با حمایت های اجتماعی از این بیماران انجام گردید. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- مقطعی می باشد که در سال 1391 انجام شد. جامعه آماری شامل 100 نفر از بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بودند که جهت پیگیری درمان به بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد مراجعه می کردند و به طور تصادفی به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه ای مشتمل بر سه بخش مشخصات جمعیت شناختی و کیفیت زندگی و حمایت اجتماعی استفاده گردید و سپس با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد کیفیت زندگی در 3/59 درصد آزمودنی ها و کارکردهای حمایت اجتماعی در 61 درصد آزمودنی ها نامطلوب بوده و بین این دو متغیر رابطه مستقیم و معنی داری وجود داشت. در زیر شاخه های کیفیت زندگی بعد جسمی در 9/80 % و بعد روانی در 5/71 % درصد بیماران نامطلوب بود، در بین کارکردهای حمایت اجتماعی بیشترین حمایت مربوط به حمایت عاطفی (8/36%) بود و در بین منابع ساختاری حمایت اجتماعی، عضویت گروهی (001/0= p) و شبکه اجتماعی (001/0=p)  با کیفیت زندگی رابطه مستقیم و معنی دار داشتند. نتیجه گیری: با توجه به اینکه نیمی از بیماران در ابعاد جسمی و روانی دارای کیفیت زندگی نامطلوب بودند و بیش از نیمی از بیماران از کارکردهای حمایت اجتماعی نامطلوب برخوردار بودند، توصیه می شود مسئولین برنامه هایی را اتخاذ نمایند که در افزایش کیفیت زندگی بیماران تأثیرگذار باشند.